نمایشنامه های سرگذشت مرد خسیس و حکایت وکلای مرافعه در شهر تبریز

از مقدمه کتاب:
میرزا فتحعلی آخوندزاده یکی از رجال فرهنگی و اجتماعی آذربایجان ایران است که آثار قلمی او سرشار از روح میهن پرستی و انساندوستی می باشد. او به استعداد معنوی فوق العاده مردم سرزمین خود ایمان داشت و برای اینکه این مردم مقام شایسته خود را در ردیف ملل متمدن جهان احراز کند از هیچ کوششی فروگذار نمی نمود. او می گفت «من میخواهم راه تربیت، دانش، شکفتگی و تمدن را برای خلق خود هموار سازم»
میرزا فتحعلی در این کوشش خیرخواهانه از تعصبات ناسیونالیستی و غیره بکلی دور و دوستدار حقیقی تمام بشریت بود او می گفت: «من بشریت را دوست می دارم... من خدمتگزار باوفای کسی هستم که دوستدار بشریت باشد.»
سرنوشت ملتهائیکه گرفتار سرپنجه ظلمت جهل و کهنه پرستی بودند او را سخت متاثر می ساخت. او می نوشت: «متجاوز از سیصد ملیون نفر پیروان دین اسلام زیر یوغ عقب ماندگی و جهل بسر می برند و در باتلاق ظلمت جهل و کهنه پرستی دست و پا می زنند. ما نمی توانیم آنها را در این وضع بحال خود بگذاریم و هیچگونه تدبیری اتخاذ نکنیم و از بذل مساعی برای شفای آنها و برای رهایی آنها از قید کهنه پرستی دریغ ورزیم. وظیفه مقدس ما اینست که مردم را یاری کنیم و بکوشیم که زخمهای او التیام پذیرد.»
آثار زیبای ادبی، فلسفی، اجتماعی و سیاسی و سراسر حیات او گواه بارز آنست که میرزا فتحعلی با استفاده از کوچکترین امکانات بطور پی گیر در راه این مقصود بجلو رفته است...