اتللو

برگرفته از مقدمه نویسنده:
هیچکس بجز شکسپیر نتوانسته است چنانکه شاید و باید از عهده تالیف و تنظیم نمایشنامه معروف اتللو برآید. شکسپیر این نمایشنامه را از داستان کوتاهی که چهل سال پیشتر از او جزو مجموعه ای از داستانهای کهن ایتالیائی انتشار یافته بود، اقتباس کرد و برای آنکه سر و صورتی بآن بدهد، پرسوناژی بنام یاگو در آن وارد ساخت.
شکسپیر، برخلاف نویسنده اصلی داستان به اتللو، فرمانده نیروی دریائی و نیز توجه خاص مبذول داشت و او را قهرمان نمایشنامه خود کرد. اگر چه او در صحنه های درام بمسئله جنسیت و نژاد زیاد اهمیت میداد اما آن را عامل موثر و لازم در زناشوئی نمی دانست.
در حقیقت شکسپیر از آن داستان خشک و بی مایه، بیش از دو اسم و یک حادثه دستمال چیز دیگری نگرفت ولی با ذوق و قریحه سرشار و مهارت فوق العاده ای که در صحنه پردازی داشت، آن را بصورت بهترین و بزرگترین آثار ادبی جهان در آورد. محققین و اهل تتبع از یافتن اساس و سند تاریخی این داستان فروماندند و حتی نتوانستند مدرکی بدست بیاورند که مردی عرب از بلاد مغرب با درجه فرماندهی در نیروی دریایی جمهوری و نیز خدمت می کرده است. فقط در نامه یکی از سفرا اشاره باو شده که برای ما دلیل قاطع و کافی مبهمی نمی تواند باشد. با این شیوه، یک قهرمان بزرگ که مبنی و ماخذ تاریخی ندارد در عرصه وجود ظاهر گردید...