گدار - جلد ۲: نفوس قصر جمشید

در نیم قرن اخیر  (از کودتا تا انقلاب بهمن و چند سال بعد از انقلاب) مردم میهن ما شاهد حوادثی تاریخی و سرنوشت ساز بوده‌اند. داستان گدار از سالهای دهه ۴۰ (حوالی سال های ۴۵-۴۶) شروع شده و تا چند سال بعد از انقلاب، حدود سال ۶۰ ادامه پیدا می کند. قهرمان‌های رمان گدار در این برهه از تاریخ میهن ما و در کاروانسرای حاجی سفیدابی چشم به دنیا می‌گشایند و با کوله باری سنگین از متن جامعه و تاریخ می‌گذرند. سه رفیق و یا سه برادر خوانده (جمال، صابر و معراج) و فلک خواهر صابر، هرکدام، سری پر شور و سرنوشتی جداگانه دارند و به ناگزیر از این معبر پر خطر می‌ گذرند و نقش خود را تا به آخر بازی می‌کنند. در این رمان بیش از ده‌ها نفر نقش بازی می‌کنند و ما، از طریق سه رفیق و از این رهگذر به دنیای درونی و بیرونی و روزگار و زمانه  آن‌ها، تباهی‌ها، ویرانی‌ها، عشق‌ها، حسرت‌ها، شکست‌ها، نفرت‌ها، کینه‌ها و کینه‌کشی‌ها، انتقام‌ها و…  آشنا می‌شویم و همدوش و همراه جمال میرزا و معراج و صابر از دیوانه خانه‌ها، زندان‌ها و شکنجه گاه‌ها، از انقلاب و از جنگ گذر می‌کنیم، ده‌ها و ده‌ها ماجرا و حادثه را از سر می‌گذرانیم.
حسین دولت آبادی در این رمان اجتماعی که در بیش از هزار وچهارصد صفحه نوشته شده است و در طی هفت سالی که صرف نگارش این رمان کرده است توانسته نه تنها زندگی این چهار نفر را بلکه زندگی شخصیت های بسیاری را از ورای ارتباطشان، چه کوتاه مدت و چه ارتباطی پایا ترسیم کند. بدین ترتیب مسائل دورانی از تاریخ ایران و روابط موجود در اجتماع، در قشرهای متفاوت را برای خواننده تصویر می کند.