سوره مائده از قرآن کوفی با ترجمه استوار فارسی

ب‍ه اه‍ت‍م‍ام‌: رج‍ائ‍ی‌

از مقدمه کتاب:
قرآن کریم که سخن خدا و نور مبین و مایه هدایت و بصیرت است، بصورت آیاتی به وسیله فرشته وحی، بر قلب پاک نبی معظم، حضرت محمد (ص) فرود می آمد و حضرتش بر مسلمانان تلاوت می کرد. فصاحت و بلاغت این آیات چنان جاذبه ای داشت که دلهای آماده شنوندگان را جذب می نمود و بر صفحه دل و حافظه قوی مسلمین جایگزین میشد و این نخستین مرحله از ضبط و حفظ کلام الله بود.
اما برای اینکه سخن پروردگار در درازمدت از هرگونه تغییر و تحریف مصون ماند، لازم بود آیات به قید کتابت درآید. بدین جهت به نظارت مستقیم رسول اکرم (ص) چند تن از اصحاب مانند علی بن ابی طالب و عبدالله بن مسعود و ابی بن کعب قرآن را بر صفحاتی از چوب و پوست آماده شده و سنگ سپید و صاف و نظایر اینها می نوشتند، تا در زمان عثمان همه به صورت اوراق مدون منظم و بهم پیوسته درآمد و شکل کتاب به خود گرفت، که در آن اختلافی نبود و آماده انتشار و تکثیر گشت. از آن پس استنساخ از قرآن مجید آغاز شد...