فرهنگ واژه های دخیل اروپایی در فارسی (همراه با ریشه هر واژه)

از مقدمه:
فرهنگ لغت یا واژگان از پایه های اساسی هر زبانی است و در واقع فرهنگ هر کشوری را میتوان از لابه لای واژه های زبان آن دریافت. علاوه بر این در بررسی تاریخ هر زبانی واژگان نقش مهم و تعیین کننده دارد. با توجه به این نقش مهم و اساسی است که کشورهای پیشرفته جهان هویت واژه های زبانشان را تعیین نموده اند. بطوری که هر واژه شناسنامه ای مخصوص به خود دارد. مانند زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و... در حالی که زبان فارسی از این حیث بسیار فقیر است و ما هنوز ریشه بسیاری از واژه های زبانمان را نمی دانیم. شاید علت این امر تاریخ طولانی زبان فارسی و نبودن اسناد کافی از تاریخ این زبان است. لازم به یادآوری است که بر طبق نظر زبان شناسان تحوّل زبان فارسی حدود هزار سال از زبانهای هند و اروپایی دیگر نظیر فرانسوی جلوتر است، یعنی زبان رودکی و فردوسی، امروز برای ما قابل فهم است در حالی که در هزار سال پیش زبانی به نام فرانسوی وجود نداشته بلکه گویشی از زبان لاتینی بوده که به تدریج جداگانه تحول یافته و در قرن ۱۲ و ۱۳ میلادی صورت زبان پیدا کرده که امروز به نام زبان فرانسه کهن از آن نام برده می شود...

بنابراین، اصل و منشا آن کاملاً روشن است و واژههایی هم که بعداً بر آن افزوده شده تاریخ دقیق و مشخصی دارد.
ولی واژگان زبان فارسی آمیخته ای از زبانهای ایرانی، یونانی، آرامی، عربی ترکی و زبانهای فرنگی است که لازم است هر گروهی جداگانه مورد بررسی قرار گیرد و ریشه تک تک واژه ها مشخص گردد.