شبح سیاه پوش: مجموعه داستان

از داستان ستاره های شیشه ای درختان سیم پیچی شده:
"پاشو! پاشو، دِ این دس اون دس نکن! رفت، تموم شد!"
- "کی پاشه، چی رفت، کجا تموم شد؟"
تو جایم هستم هنوز. انگار تو ذهنم چیزهایی دارند رد و بدل می شوند.
- "آقا گفتم پاشو، رفت. پاشو بابا جون، بیداری یه!"
نرم نرمک پلکهای چشمم تکان می خورند. یک دفعه باز می شوند. می بینم دوباره سروکله اش پیدا شده است. چندوقتی بود که پیداش نبود.
- "ها! بیدار شدی بالاخره؟"
- "بازم که تو پیدات شد؟"
- "فکر کردی که تنهات میذارم؟"
- "نه، تعجب کردم چرا یه دفه غیبت زد!"
- "حالا پاشو بریم، تو راه واسه ت تعریف می کنم."
از جایم پا می شوم، آبی به دست و صورتم زده و نزده، از در می زنم بیرون.
- "خوب تیز شدی!"
- آخه دیگه شناخته مت!"
اولین بار چند وقت پیش آمده بود همین طور بی آشناییی قبلی آمد و گفت: "پاشو، پاشو! پاییز سر کوچه منتظرته." جا خورده بودم. وقتی که مجبور شدم و دنبالش رفتم، دیدم همه درختها سیم پیچی شده اند از هر شاخه یی لامپی شکسته آویزان است. از سرکوچه تا آنجایی که چشم کار می کرد، آدمها روی زمین غش کرده بودند. گفت: چیه انتظار داشتی درختها همه سبز باشن؟...