هوفمانیانا: طرحی برای فیلمی که هرگز ساخته نشد

مقدمه:
آندری تارکوفسکی (۱۹۸۶-۱۹۳۲ م) خود را با هنرمندان دوره رمانتیک آلمان هم فکر و هم عقیده احساس می کرد. وی در اواسط سال ۱۹۶۰ م به این فکر افتاد که زندگی اِ - ت - اَ هوفمان را موضوع یکی از فیلمهایش قرار دهد، فیلمی به نام هوفمانیانا، این کتاب طرح فیلمنامه آن است. آثار ادبی تارکوفسکی سالها قبل از آنکه در کشورش مطرح شود، در فرانسه مورد توجه قرار گرفت. تارکوفسکی، مقاطع جالبی از زندگی هوفمان را با کلمات قصار بهم می آمیزد و از یک اثر ادبی کاری نمایشی بوجود می آورد. مکان واقعه، اتاق هوفمان است و شخصیتهای این نمایش هوفمان را به سوی خاطرات و دنیای آثارش سوق می دهند. تارکوفسکی، بطوریکه بیانگر ویژگی آثار سینمایی اوست، از سبک و شیوه هوفمان پیروی کرده است. در این اثر، حکایت همچون زمان حرکت می کند و از مرز رویاها می گذرد و به نظر می رسد مرزهای بین واقعیت و تخیل برداشته شده است. اِ - ت - اَ هوفمان (۱۸۲۲-۱۷۸۶) در طول زندگی هنریش تضاد عصر رمانتیک را بوجود آورد. کاری که تقریباً هیچ یک از هنرمندان معاصرش نکرده بودند. روح نقاد و روشنگرانه اش از او آهنگساز و بازیگری ساخته بود با حسی شاعرانه و نوشته های او همچون آهنگهایش ملودی خاصی داشت. وی به عنوان حقوقدان عضو محکمه استیناف پروس بود و همواره با مقامات دولتی و سیاست روز در کشمکش بود.