ارزیابی ارزشها: مجموعه مقالات

از مقدمه:
نخستین انگیزه تحریر این یادداشت ها تجربه ای بود به خاطر احساس زنده بودن و نفس کشیدن. برای اینکه بدانم که زنده ام. من مجبور هستم نفس بکشم هواها و فضاهای دنیا را استشمام و استنشاق کنم.
مهم این نبود که چقدر اشتباه می کنم. مهم این بود که به خودم به قبولانم که زنده ام نظیر انسانی که از بلندی می افتد و اولین فکرش اینست که دست و پای خود را حرکت بدهد. من نیز این چنین کردم خواستم به بینم که چه چیزی را از دست داده ام و چه مقدار از هویت و تشخص انسانی را گم کرده ام. چه مقدار ترسیده ام و چه میزان یارای مقاومت در برابر سوظنها و بدگمانی ها و تهمت ها را دارم.
این چنین کردم زیرا انسان حق انتخاب بین همه چیز یا هیچ چیز را ندارد. اگر در زمانی که هیچ چیز ندارد طالب همه چیز باشد به خودش دروغ میگوید و می خواهد از وسط معرکه و از روبرو شدن با حقایق آبرومندانه فرار کند. انسان میتواند فقط با این فکر که یا هیچ چیز یا همه چیز - خودش را گول بزند. این بهانه ای است برای این که ترس خود را پنهان کند. در حالی که زندگی حقیقی و روزانه در میان این دو قطب قرار گرفته است. انسان برای این که از هیچ به سوی همه چیز برود باید این فاصله را طی کند...