R.U.R آدمهای ماشینی

پرده اول، صحنه:
دفتر مرکزی کارخانه روبوتهای جهانی روسوم. پنجره های دیوار عقب مشرف به ردیف بی پایان ساختمانهای کارخانه است. روی دیوار سمت چپ نقشه های بزرگی خطوط کشتیرانی و راه آهن را نشان می دهد. روی دیوار سمت راست پلاکاردهای چاپی نصب شده مثل آدمهای ماشینی، کم خرج ترین کارگرها و غیره... بر خلاف آرایش دیوارها کف اتاق با قالیهای ترکی اعلی مفروش شده. یک قفسه کتاب که در آن بجای کتاب، بطریهای شراب چیده شده.
دومین، سمت چپ پشت میز تحریرش نشسته مشغول دیکته کردن نامه هاست. سولا پشت ماشین تحریر رو به دیوار نشسته است. درست وسط اتاق یک کاناپه دسته دار چرمی قرار دارد و در منتهی الیه سمت راست یک صندلی دیگر هم مقابل میز تحریر دومین. دو قفسه سبز رنگ در دو گوشه اتاق مبلمان را کامل می کند. از درون پنجره های سرتاسری که تا زیر سقف کشیده شده، دودکشهای کارخانه، تیرها و سیمهای تلگراف بچشم می خورد. یک راهروی عمومی یا دالان که به انبار منتهی می شود و آدمها ماشینی از این راه وارد دفتر می شوند.

دومین: (در حال دیکته کردن) حاضرید؟
سولا: بله.
دومین: به ای. ام. مک و بکر و شرکا، سو تمپتون، انگلستان : «ما هیچگونه ضمانتی در مورد خسارت کالاها در ضمن حمل و نقل بعهده نمی گیریم. بمجرد تحویل محموله به کشتی، ما توجه ناخدا را باین موضوع جلب کردیم که کشتی برای حمل و نقل روبوتها مناسب نیست. بنابر این ما بهیچوجه مسئول کالاهای زیان دیده نخواهیم بود. با تقدیم احترام، کارخانجات جهانی آدم سازی روسوم. (سولا تایپ میکند) حاضرید؟...