زنان فرمانروا در دولتهای اسلامی

مقدمه: محمد ابراهیم باستانی پاریزی

مولف این کتاب پروفسور بحریه اوچوک، استاد دانشگاه آنکارا و همسرش پروفسور جوشگون اوچوک، استاد حقوق در دانشگاه آنکارا هر دو از دوستداران ایران و فرهنگ ایرانی بودند.
خانم بحریه اوچوک که پیش از این اثر تحقیقی دیگر او به نام « پیغمبران دروغین» به فارسی ترجمه شده است، ضمن تحقیق و تدریس در دانشگاه در فعالیتهای اجتماعی و تامین حقوق زنان و برابری آنان با مردان نیز می کوشید و سرانجام جان خود را در این راه از دست داد.
کتاب حاضر گزارشی تاریخی از حاکمیت زنان در کشورهای مسلمان ایران، هند، مصر و عراق است که طی قرن های هفتم تا دوازدهم قمری به فرمانروایی رسیدند. حاکمیت خاتون های مسلمان در ایران بعد از اسلام نمونه بارزی از حاکمیت قدرت و مدیریت زنان می باشد. پس از اسلام با روی کارآمدن سلسله های ترک و مغول به واسطه قوانین قابل تسامحی که در زمینه حقوق زنان وجود داشته، زنان موقعیت حکمرانی دولت را به دست آوردند. رضیه خاتون اولین پادشاه زن دولت مسلمان ترک بود که با اقتدار حکمرانی کرد. شجرالدر- دومین پادشاه زن مسلمان- از راه انتخاب به حکومت رسید؛ ولی به علت عدم تایید خلافت بعد از مدتی مجبور گردید سلطنت را رها کند. ترکان خاتون، پادشاه خاتون، آبش خاتون و… از دیگر فرمانروایان زن مسلمان هستند که طی دوره هایی زمام امور را به دست گرفتند.