کالیوه

«کالیوه» عنوان جُنگی است شامل چندین شعر سپید و یک غزل از تراوش‌های ذهنی انسانی سرگردان و جستجوگری در مسیر شدن که همواره با خود زمزمه می‌کند:  شاعر نیَم و شعر ندانم که چه باشد من مرثیه‌خوان دل بیچاره‌ی خویشم.

شعر بیست و سه سال:
صادق از کدامین آثار تو سخن بگویم؟
از سه قطره خون
که قلبم را شکافت؟
از بوف کور،
که افکارم را به آتش کشانید؟
از بعثه الاسلامیه الی البلاد الافرنجیه
که روانم را مست کرد؟
و یا از زنده بگورت
که سرشتم را درید و مرا رسوا ساخت؟
صادق تو از جوانی گذر کردی
و در میان سالی هدایت بودن را برگزیدی
اما من چه بگویم که در اوج جوانی
هدایت شده مسیر را طی نمودم
و بر میان سالی خویش خندیدم
صادق از بیست و سه سال میگویم!
نه از بیست و سه سال علی دشتی
که از بیست و سه سال عمر رفته
از بیست و سه سال تنهایی کامل
از بیست و سه سال پاسخ گدایی کردن
و از بیست و سه سال عاشق زنده بگور شدن
صادق از بیست و سه سال میگویم...