نظامهای بهره برداری از زمین در ایران (از ساسانیان تا سلجوقیان)

فئودالیسم یا زمین‌داری از مشهورترین مفاهیم موجود در ادبیات سیاسی و تاریخی جهان است. بررسی نظام‌های زمین‌داری توسط مورخان، باعث می‌شود تا ما بتوانیم با چشم بازتری به اوضاع اجتماعی یک منطقه یا یک کشور در دوره‌ای خاص از تاریخ اشراف یابیم. افراد علاقمند به تاریخ که به صورت تخصصی این رشته را دنبال می‌کنند، افزون بر شرح رویدادها که به تاریخ سیاسی مشهور است، به دنبال آگاهی از تاریخ اجتماعی و وضع توده مردم در ادوار مختلف نیز هستند. کتاب نظام های بهره برداری از زمین در ایران از آن دسته آثاری است که دقیقا به همین موضوع پرداخته و کوشیده است تا وضعیت اجتماعی بخشی از تاریخ ایران را مورد پژوهش قرار دهد.
نظام‌های بهره‌برداری از زمین در ایران (از ساسانیان تا سلجوقیان) یک کتاب پژوهشی ارزشمند از خسرو خسروی است که در حدود نیم‌قرن پیش چاپ و منتشر شده است.

فصل‌های این کتاب:
نظام بهره‌برداری از زمین در دوره‌های اسلامی
سیاست
خراج
جزیه
مقاسمه
عشر
صورت‌های مهم مالکیت
اقطاع
دهقانان
دوره سلجوقیان
انواع بهره‌برداری از زمین
دیوان
آبیاری
صورت‌های حقوقی تقسیم محصول