نفع ملت یا نفیر فرنگی

روند جهانی شدن که به تعبیری از چهار قرن پیش شروع شد، اگرچـه بـا محوریت اقتصاد آغاز گردید، اما به تدریج دیگر جنبـه هـا را هـم شـامل گردید. به موازات گسترش امکان ارتباط بـین کـشورها، امـر سیاسـت و فرهنگ هم در کنار اقتصاد، شروع به جهانی شدن نمودند و این روند بـا گذر زمان تسریع گردید.
اما در نظام بین الملل، چگونه سیاست، جهـانی سـازی شـد؟ در رونـد جهانی شدن چنانچه که روال معمـول اسـت، ارزشهـای غالـب قـدرت هژمون به کشورهای ضعیف تر سرایت می کنـد و در واقـع یـک جریـان تقلیدی نسبت بـه غـرب در میـان کـشورهایی کـه آنهـا را جهـان سـوم نامیده اند، شکل می گیرد؛ بدین منوال جهانی شدن باعـث مـی شـود تـا در کنــار پــذیرش رونــدهــای اقتــصادی و فرهنگــی از غــرب، سیاســت و حکومت داری هم از خارج گرفته شود و مبانی علـوم سیاسـی و روابـط بین الملل کشورها در علم وارداتی غربی استحاله گردد.
اینجانب در طول قریب به سیزده سال تدریس و پژوهش دانـشگاهی در زمینه روابط بین الملل و علوم سیاسی، بـا ایـن حقیقـت تلـخ مواجـه شده ام که آنچه به عنوان اصول مسلم و تایید شده علمی بـه دانـشجویان درس داده می شود، غالباً کتابها و مقالاتی است که بر مبنای اندیشه های نویسندگان غربی در این زمینه ها نگاشته یا ترجمه شده اند. در واقع ما در حال آموختن علم سیاست با استانداردهای غرب هستیم …