سفرنامه ایران و ورارود: اوبا کاگه آکی (کاکو) - ۱۳۲۸ ه.ق./۱۹۱۰م.

بخشی از کتاب چهل هزار فرسنگ از شمال به جنوب جهان

از مقدمه کتاب:
کاگه آکی اوبا، که نوشته هایش را بیشتر به نام قلمی خود، کاکوء، منتشر می کرد به سفر و دیدن سرزمینها و اقلیمهای گونه گون جهان شوقی پایان ناپذیر داشت؛ و با آنکه خود گفته است که سفرهایش بیشتر از شمال تا جنوب (رود) آمور در سیبری تا ملبورن در استرالیا بوده و در سوی غرب فقط تا دریاچه ی بایکال رسیده، اما کتاب معروفش چهل هزار میل سفر از شمال تا جنوب گویا است که بسیاری از سرزمینها را در چهارگوشه ی عالم دیده است. او خبرنگاری پیشه کرد تا کار و حرفه را با آرزوی سفرهای دور و دراز که همیشه در دل داشت همسو کند و شرح دیده ها و یافته هایش را برای روزنامه کوگومین (ملت) در توکیو میفرستاد؛ و پس از آن اگر حوصله و فراغتی می یافت، این گزارشها را به هم می پیوست و کتابی از آن می ساخت. او با در کتاب معروفش چهل هزار فرسنگ سفر از شمال تا جنوب، به شرح و وصف کشورهای پیشرفته نپرداخت زیرا که میدید که بسیاری کسان دیگر درباره این سرزمینها نوشته اند؛ و می خواست از اقلیم هایی که برای ژاپنیها ناشناخته است بنویسد. پس تلاش و تمرکز خود را بیشتر متوجه اقیانوسیه (استرالیا) و جنوب افریقا و آمریکای لاتین کرد و نیز ماوراءالنهر را که قدیمترین خاستگاه تمدن میدانست از نزدیک دید؛ و در همین گشت و گذار بود که به ایران سفر کرد او شرح این سفر خود را که در تابستان سال ۱۹۱۰ از روسیه آغاز کرد و ایران و ماوراءالنهر را گشت، در بهره ای از کتاب چهل هزار میل سفر از شمال تا جنوب جهان (به ژاپنی نانبوکو یومان ری) نوشته است...