دیوان فیاض لاهیجی

ملاعبدالرزاق بن علی بن حسین لاهیجی از اساتید بزرگ فلسفه و حکمت و کلام دوره صفویه و یکی از شعرای توانای این دوره می‌باشد. او نه‌تنها در کلام و عرفان و تحقیقات در حکمت مشاء سرآمد بود و قدر و منزلتش ناشناخته مانده، بلکه ارج و منزلت او در هنر شعر و شاعری و قدرت بیان او در لطایف اندیشه‌های انسانی نیز نادیده یا ناشناخته مانده است. ویژگی عمده او در بیان رسای قصایدی است که بوی و رنگ تغزل را داراست و او با مهارت و استادی خاص چنان بر الفاظ و معانی مسلط است که به راحتی سخن گفتن، شعر می‌سراید. این کتاب دربرگیرنده دیوان اشعار اوست که بعد از مقدمه مفصل مصحح درباره زندگی و دوره زندگانی فیاض، در قالب‌های غزلیات، قصاید، مقطعات، ترکیبات، ترجیع‌بند، مثنوی‌ها، رباعیات و استدراک آورده شده است.