بررسی انتقادی رباعیات خیام

ب‍ا م‍ق‍اب‍ل‍ه‌ ب‍ا ن‍س‍خ‍ه‌ه‍ا و چ‍اپ‍ه‍ای‌ ج‍دی‍د و اف‍زودن‌ ن‍س‍خ‍ه‌ ب‍دل‍ه‍ا

خیام یگانه بلبل دستان‌سرای گلشن شعر و شاعری ایران است که ترانه‌های دلپذیر و نغمات شورانگیز او دنیاپسند است. تاکنون هیچ یک از شعرا و نویسندگان و حکما و اهل سیاست این سرزمین به اندازه او در فراخنای جهان شهرت نیافته‌اند. معاصران و نویسندگان نزدیک به عهد عمر خیام که از او یاد کرده‌اند، وی را «حکیم الدنیا و فیلسوفها»، «امام خراسان و علامه الزمان»، «الشیخ الامام الاجل حجه الحق»، «نصره الدین سید الحکماء المشرف والمغرب» خوانده‌اند. نویسنده در این کتاب که آن را به سال ۱۹۲۷ میلادی منتشر کرده، بر معیاری متفاوت از مجموع ۱۲۳۱ رباعی منسوب به خیام، ۱۲۱ رباعی را اصیل دانسته است. او در این کتاب بر مبنای هجده متن (۱۳ متن خطی و ۵ متن چاپی) این تعداد رباعی را انتخاب کرده و سپس بر اساس این رباعی‌ها، به تشریح و توصیف شخصیت خیام و اندیشه‌های او پرداخته است.