جنبش نقطویه

نقطویه یا نقطویان یا پسیخانیان، پیرو محمود پسیخانی گیلانی بودند که حوالی سال ۸۰۰ ه. ق، در زمان سلطنت امیرتیمور گورکان، مذهب نقطوی را بنیان گذاشت. محمود، نخست از پیروان سیدفضل الله نعیمی استرآبادی، پیشوای حروفیه بود، اما سیدفضل الله او را به دلیل خودپسندی و نافرمانیاش طرد کرد و به محمود مطرود یا مردود مشهور شد. کتاب حاضر به بررسی این جنبش میپردازد.
این مجموعه مشتمل بر مقالاتی است که طی آن زمینه های فرهنگی و اجتماعی پیدایش و نقش کارکرد جنبش نقطویه بیان و نیز عقاید و باورها، شخصیت های بنیانگذار و موثر و آثار و منابع آنان تحلیل گردیده است.
عناوین مقالات بدین قرار است:
جنبش صفویه میان تشیع و تصوف؛
حروفیه در عصر تیموری؛ نگاه تازه ای به منابع نقطویه؛
نگاهی دیگر به نقطویه؛
آگاهی های دیگر از آیین نقطویه؛
آیین نقطویان از نظرگاه فلسفی؛
دهدار شیرازی و نقد عقاید نقطویه؛
نقطویه در تاریخ و ادب؛
تاویل و تناسخ و بقایای آیین نقطوی؛
تناسخ و نحله های شعوبی متاخر؛
تناسخ نقطویه و کتاب "میزان" محمود پسیخانی؛
تحلیل کتاب "مفاتحی الغیوب"؛
از کلمات و کلام محمود پسیخانی در کتاب "میزان"؛
سیری در مطالب میزان محمود پسیخانی.