بررسی صرف فعل ایرانی باستان و مقایسه آن با سنسکریت

با مقدمه ای بر زبانهای ایران باستان

زبان‌های ایرانی یکی از گروه‌های زبان‌های آریائی (هندوایرانی) است و زبان‌های آریائی یکی از شاخه‌های مهم خانواده زبان‌های هند و اروپایی است. از آنجایی که اوستا و فارسی باستان خویشاوندی بسیار نزدیکی با سنسکریت دارند و دستور زبان آنها بر اساس زبان دیگر آریایی یعنی سنسکریت نوشته شده است و از طرف دیگر پیوستگی بسیار نزدیکی که با فارسی میانه و سپس با فارسی نو دارد؛ در نتیجه بررسی دستور زبان‌های ایرانی باستان امری بسیار ضروری به نظر می‌رسد. این کتاب در بررسی صرف فعل ایرانی باستان و مقایسه آن با سنسکریت به نگارش درآمده است. در این کتاب زمینه‌های گوناگون فعل در اوستا و فارسی باستان از یک طرف و مقایسه آن با سنسکریت از طرف دیگر مورد بررسی قرار گرفته و از صرف فعل و مقوله‌های آن در رابطه با حالات مختلف مورد بررسی قرار گرفته و در هر مورد مثال‌های مناسب برای نتایج به دست آمده آورده شده است.