چگونه فیلم داستانی بسازیم: فن خلق تداوم تصویری

امروزه با رشد نیازهای تلویزیون به انواع و اقسام فیلم ها، تعداد سینماگران مبتدی که قدم به مراحل فیلمسازی حرفه ای می گذارند، هر روز بیشتر می شود. سینماگر علاقمند خواه برای سرگرمی فیلمبرداری کند یا امرار معاش، برای نمایش در محفل خانوادگی یا پخش در شبکه تلویزیونی، باید بداند که وضوح و نوردهی صحیح، فقط مرحله ابتدایی کار با دوربین است. در نهایت او به عنوان یک سینماگر، باید داستانی را بیان کند. اگر سینماگر برای انجام این کار فقط به مجموعه ای صحنه ها که با نوردهی صحیح فیلم برداری شده ولی بدون رابطه با یکدیگر هستند اکتفا کند، به نتیجه نخواهد رسید. سینماگر برای بیان داستان باید مجموعه گسترده نماها را چنان در کنار هم بگذارد که روال معنادار و سیالی از آنها خلق شود. خلاصه اینکه سینماگر علاوه بر شناخت دوربین سینما، رسانه سینما و فن تداوم تصویری را هم باید بشناسد، تا بتواند به بیان سینمایی دست یابد. او باید بداند که تداوم تصویری، چهارچوب گریزناپذیری است که تمام فیلم های سینمایی، در محدوده آن قرار می گیرند. فرق نمی کند که این فیلم یک حماسه پر خرج سینمایی، یک فیلم تلویزیونی، یک فیلم خبری، یک فیلم مستند، یک کارتون و یا یک فیلم خانوادگی باشد.
بدون تداوم تصویری، هر قدر هم که هزینه و تدارکات صرف فیلم شده باشد، نتیجه حاصل آماتوری از کار درخواهد آمد. اما برعکس با حفظ تداوم تصویری در فیلم، مبتدی ناآزموده توان آن را می یابد که پرداختی حرفه ای به فیلم خود بدهد. پس برای رسیدن به بیان سینمایی، باید در مرحله اول فن تداوم تصویری را شناخت.