یهودی سرگردان

در این رمان، یهودی سرگردان مردی است که به سبب ناسزا گفتن به مسیح محکوم به آوارگی ابدی است. قهرمان مرد و زن این رمان تمثیلی از طبقه کارگرند که به خستگی ابدی محکوم‌اند و همچنین زنانی که حقوقشان زیرپا گذارده شده است. این رمان که در زبان اصلی بیش از ۸۰۰ صفحه دارد در زمان نشر در پاریس محبوبیتی بی‌سابقه یافت. داستان‌های این رمان در آغاز به‌طور زنجیره‌ای در مجلات انتشار می‌یافت.
نویسنده به صراحت شخصیت های مثبت خود را با زیباترین صفت ها می ستاید و در مقابل همه واژه های نفرین و دشنام و تحقیر را به شخصیت های منفی نسبت می دهد. به رغم مرزبندی های مشخص سبک رمانتیک (شخصیت ها با صفات ثابت پای به عرصه رمان می گذارند و درپایان هم به غیراز آنچه از اول می نمایند تغییر دیگری نمی پذیرند) که اهداف و برنامه های طرفین مثبت و منفی از پیش تعیین شده است.
فصل بندی های پرتعلیق و درعین حال به فراخور نیاز «عمل ونمایش» با استادی و مهارت انجام گرفته است. همین شیوه حوصله خواننده امروزی را هم سرنمی برد. از دیگر جنبه های برجسته رمان می توان پویایی صحنه ها، پرحادثه بودن موضوع، جنبه های اسرار آمیز از دو زمان به فاصله بیش از150 سال (وصیت نامه رن پن در دهم فوریه 1632 نوشته شده و تاکید شده است که در روز 13فوریه 1832 وارثان گرد هم آمده اموال تقسیم کنند) اشاره کرد. ساختار سری و سلسله مراتب ژزوئیت ها (دستگاه پاپی رم) به نحوی وحشت انگیز به نمایش گذاشته می شود تا بیشترین رغبت و کنجکاوی خواننده را برانگیزد.
گستره سرزمینی نیز یکی از عوامل پویایی رمان است. داستان با «داگوبر» و دو دختر چهارده ساله عزادار از مرگ مادرشان در طی راهپیمایی آن ها از سیبری تا پاریس است که با زندگی پدر دختر دو قلوها (ژنرال سیمون) درهندوستان، اندونزی و با کشیش های ژزوئیت در ایتالیا تعقیب می شود. آشوب های کارگری دوره اول سرمایه داری، زندگی های تغییر یافته زمینداران به سرمایه داری نوپا، جنگ های استعماری انگلیسی ها در هندوستان و آسیای جنوبی و جنگ های دوره ناپلئون از حوادث رمان است.