دیوان انوری

ب‍ا م‍ق‍دم‍ه‌: س‍ع‍ی‍د ن‍ف‍ی‍س‍ی‌

اوحدالدین انوری ابیوردی (متوفای 585 ق) مشهور به انوری از شعرای بزرگ و سخن‌سرایان نامدار قرن ششم هجری است. دیوان انوری از مهم‌ترین آثار ادب پارسی به حساب می‌آید و شامل قطعات، غزلیات، قطعات و رباعی‌های وی است. ابن یمین، سعدی، ایرج میرزا و از وی متأثر هستند.
دیوان انوری بارها چاپ شده‌است که تاریخ چاپ‌سنگی آن به دویست سال قبل در هند و ایران زمان می‌رسانَد. معتبرترین چاپ حروفی و تصحیح آن ازآنِ محمدتقی مدرس رضوی در دو مجلد (جلد اول شامل قصاید و جلد دوم شامل قطعات و غزلیات و رباعی‌ها) است؛ و سعید نفیسی نیز آن را تصحیح و در یک مجلد چاپ کرده‌است. همچنین، اشعار انوری را می‌توان در دو کتاب مفلس کیمیافروش از محمدرضا شفیعی کدکنی و نیز حکمت شادان مشاهده کرد. درعین‌حال، با توجه به یافت شدن اشعار جدیدی از انوری و وجود ضعف‌هایی در چاپ‌های سابقِ دیوان وی، چاپ منقح انتقادیِ دیوان وی ضروری می‌نماید.