دیوان مخفی

«زیب‌النساء» متخلص به «مخفی» نامدارترین زن پارسی‌گوی شبه قاره هند به سال 1048 هجری در آن سرزمین ولادت یافت و پس از 65 سال زندگانی، به سال 1113 هجری در همان سامان جهان را بدرود گفت. پدر وی «اورنگ‌زیب» از فرمانروایان معروف سلسله گورکانی هندوستان است و مادر او که نژاد ایرانی دارد، نسب به دودمان صفویه می‌رساند. شمار اشعار او را پانزده هزار بیت یاد کرده‌اند که اگر این گفته نادرست نباشد، دیوان‌های مطبوع او بیش از یک‌پنجم مجموعه اشعار او را دربر ندارد. در دیوان مخفی شعر خوب فراوان است، غزل‌های لطیف او می‌رساند که به سرودن غزل بیش از انواع دیگر شعر رغبت داشته و توفیق وی نیز در غزل‌سرایی بیش از دیگر انواع شعر بوده است.