اعتدال و پیروزی

به اهتمام: عماد هاشمی

کارنامه و خاطرات اکبر هاشمی رفسنجانی 1369

سال 1369 سال مهمی است. اولين سالی است كه جمهوری اسلامی در فقدان بنيانگذار كبير نظام، طي مسير می كند و با درايت و خردمندی مسئولين كشور، به پيروزي‌های چشمگيری در همه زمينه ها از جمله عرصه ديپلماسی بين المللی، اقتصاد داخلی، جذب سرمايه های خارجی، شكل‌گيری مناطق آزاد تجاری و عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی نايل می شود. در پيش گرفتن سياست اعتدال در همه زمينه‌ها و همگرايی كامل دولت با رهبری در سال 1369، تهران را به كانون ثبات و امنيت در منطقه تبديل كرده و اثرات موفقيت‌های پی در پی، در همه زمينه‌ها، به خوبی در سطح جامعه ملموس است.

آيت‌الله هاشمی رفسنجانی در بخشي از مقدمه اين كتاب نوشته است:
در سايه راهنمايی قرآن، به اين نتيجه رسيدم كه بعد از عقايد صحيح، محور رفتار درست انسان‌ها، ‌«اعتدال» است؛ همه اديان آسمانی نيز جامعه را معتدل و دور از افراط و تفريط خواسته‌اند. ده‌ها آيه قرآن، شاهد اين ادعاست. از همان سال‌های جواني كه با قرآن انس پيدا كردم، متوجه اين مهم شده بودم؛ اما در دوران زندان، با دقتِ بيشتر و همه جانبه در قرآن، اين برداشت در مغزم و وجودم ثبت شد. قرآن خواستار اعتدال در همه شئون زندگی، آفرينش، انسان، عقايد، احكام، معاشرت، تبليغ، مصرف، انفاق، سياست و قضاوت است. اسلام همه ابعاد و اركان جامعه را معتدل مي‌خواهد. انبياء را معلم اعتدال و آنها را انسان‌هايی معتدل معرفی مي‌كند. توفيقات نظام اجرايی كشور از جمله در سال 1369 كه خاطرات و كارنامه آن سال اكنون پيش روی شماست، قطعاً ريشه در اعتدال دارد؛ اگر ضعف و يا شكستی هم ديده می شود، معلول خروج از اعتدال و بيرون رفتن از محورِ «خَيرالاُمور اوسطها» است. پيروزی در جنگ تحميلی و امكان سازندگي كه سرفصل اين خاطرات است و نصرت الهي برای امت و ملت عزيزمان و شكست و مذلت متجاوزان هشت سال دفاع مقدس را با اين محور تعريف می كنم و اميدوارم الگوی قابل توجهی برای جامعه و مديران كشور باشد...