در کوچه باغ زلف: اصفهان در شعر صائب

وطن در غزلیات صائب رفته‌رفته رنگ اقلیمی و بومی می‌یافت و اصفهان از هر واژه او سرکشید؛ ولی از گستردگی اندیشه وی نکاست؛ چراکه وطن‌پرستی حتی در صبغه اقلیمی آن هم با جهان‌بینی وسیع منافات ندارد. ترکیبات و تشبیهاتی مثل کوچه باغ زلف، چشم کبود، مژگان زرین، نرگس نیلوفری، چادر شکوفه، چشم سبز و هزاران ترکیب و استعاره و تشبیه دیگر که فصل مفصلی را دربر می‌گیرد، مولود اندیشه صائب‌اند. این هر دو بخش عام یا خاص در اصفهان تاریخچه‌هایی از خود بر جای گذاشته‌اند که با جامعه روزگار صائب و پیش از آن و در بعدی وسیع با ایران همبستگی دارند. در این کتاب به جنبه‌هایی از حضور اصفهان در شعر صائب پرداخته شده است.