درفش ایران و شیر و خورشید

از متن کتاب:
در شاهنشاهی ساسانیان اگر در سراسر این دوره چنین نبوده باشد، لااقل در زمانهای آخر آن دوره، بیرق نظامی ایران را "درفش کاویان" می گفتند. میگفتند روز نخست پیش بند چرمی کاوه آهنگر را که بر ضحاک بیگانه شوریده و فریدون را به پادشاهی رسانده بود بر سر چوبی کرده و مردم بر آن گرد آمده بودند و سپس آن را بیرق شاهنشاهی ایران قرار داده اند و به همین جهت نام آن را درفش کاویان یعنی بیرق کاوه گذاشته اند. شک نیست که در دوره ساسانی این داستان کاملا رایج بوده و این پهلوان را در زبان پهلوی "کاوگ" می نامیده اند چنانکه در زبان دری کاوه گفته اند. در شاهنامه این داستان و نام این پهلوان هست و صفت منسوب به کاوه در همه جای شاهنامه در مورد درفش "کاویان" و در نسب اشخاص "کاوگان" آمده و کسانیکه از بازماندگان کاوه بوده اند همین نام را دارند و فردوسی 46 بار در شاهنامه "درفش کاویانی" و "کاویانی درفش" آورده است...