بدون نام

یادمه زمانی که سمفونی مردگان رو خوندم دچار دوار شدم . شاید از جنس همون حالتی که وقتی بوف کور رو خونده بودم یاعزاداران بیل رو یا جای خالی سلوچ رو یا از دل به کاغذ مجابی بم دست داده بود . انگار دچار بی وزنی شده بودم . یه جور حیرت . یه جور گم