گات ها: کهن ترین بخش اوستا
به نام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نورجان برافروخت
زفضلش هردوعالم گشت روشن
زفیضش خاک آدم گشت گلشن
توانایی که دریک طرفه العین
زکاف و نون پدید آورد کونین
چو قاف قدرتش دم بر قلم زد
هزاران نقش برلوح عدم زد
ازآن دم گشت پیدا
گات ها: کهن ترین بخش اوستا
درود بیکران اهورامزدا بر شما باد