بدون نام

تا مجنون را چگونه بیند، با او نفسی کجا نشیند، او را به کدام دیده جوید، با او غم دل چگونه گوید، از بیم رقیب و ترس بدخواه، پوشیده بنیم شب زدی آه، چون شمع به زهر خنده می‌زیست، شیرین خندید و تلخ بگریست ، گل را به سرشک می‌خراشی