پل توماس اندرسون

(1970 م)

افتخارات او شامل یک جایزه فیلم بفتا و همچنین ۱۱ نامزدی در جوایز اسکار می‌شود. او همچنین جایزه بهترین کارگردان در جشنواره کن، شیر نقره‌ای در جشنواره فیلم ونیز و هم خرس نقره‌ای و هم خرس طلایی در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین را دریافت کرده است. اغلب فیلم‌های اندرسن درام‌های روان‌شناختی هستند که مشخصه آن عبارتند از: نمایش شخصیت‌های ناقصِ نیازمند؛ کاوش مضامین خانواده‌های ناکارآمد، ازخودبیگانگی، تنهایی و رستگاری؛ و سبک بصری جسورانه‌ای با به کار بردن برداشت بلند. پس از تجربه نخستین کارگردانی‌اش با برد دشوار (۱۹۹۶)، اندرسن با بوگی نایتز (۱۹۹۷) به موفقیت‌های هنری و تجاری دست پیدا کرد و با مگنولیا (۱۹۹۹) و عشق پریشان (۲۰۰۲) افتخارات بیشتری دریافت کرد. از پنجمین کار او، خون به پا خواهد شد (۲۰۰۷)، غالباً به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های سده بیست و یکم یاد می‌کنند. اندرسن پس از آن فیلم‌های استاد (۲۰۱۲)، خباثت ذاتی (۲۰۱۴)، رشته خیال (۲۰۱۷)، لیکریش پیتزا (۲۰۲۱) و یک نبرد پس از دیگری (۲۰۲۵) را ساخت. اندرسن به‌خاطر همکاری با فیلم‌بردار رابرت السویت، طراح لباس مارک بریجز، آهنگسازان جان براین و جانی گرینوود و چندین بازیگر مورد توجه است. او برای هنرمندانی مانند جان براین، فیونا اپل، هایم، ایمی من، جوانا نیوسام، مایکل پن، ریدیوهد و د اسمایل موزیک ویدئوهایی را کارگردانی کرده است.