نیکلای بردیانف

(1874 - 1948 م)

نیکلای الکساندرویچ بردیایف از نوجوانی شیفته فلسفه بود و با آراء شوپنهاور و کانت و هگل آشنایی داشت. بردیایف برخلاف تمایل پدرش که افسر بود، علاقه‌ای به نظامی گری نداشت. خودش خروج از جهان اشرافیت و پا نهادن به جهان انقلابی را رویداد اصلی زندگی خود می‌دانست. مسیری که زندان و تبعید را از هم برای او ارمغان آورد. گئورگی پلخانف و آناتولی لوناچارسکی از همرزمان و رفقایش بودند. بردیایف در دوران دانشجویی به دلیل فعالیتهای ضد تزاری به زندان افتاد.