مولانا شرف الدین علی یزدی

وی در فنون ادب و انواع کمالات ماهر و بسیار فصیح و منشی بلیغ بود. در فن انشا به تمامی اهل عصر خود تقدم داشت و به فقر و تصوف راغب و در معما دارای دستی توانا بود واو تدوین‌کننده این فن می‌باشد. وی ازجمله رجالی است که عهد آل مظفر و دوران تیموری را درک کرده‌است. در نزد تیمورلنگ مقرب بود و ابراهیم بن شاهرخ بن تیمور هم نسبت به وی محبت بسیاری داشته‌است و برحسب اصرار او کتاب ظفرنامه تیموری را که حاوی احوال تاریخی خانواده تیموری و فتوحات امیرتیمور می‌باشد درظرف چهارسال تالیف کرد و اطلاعات خود را از (ظفرنامه نظام شاهی) و مطالبی که روزنامه چیان این کتاب دراین زمینه به‌شمار می‌رود. چندی پس از تالیف این کتاب مقدمه‌ای در شرح قبایل ترک کتاب نوشته که به تاریخ جهانگیر یا (مقدمه ظفرنامه) معروف شده‌است. شرف‌الدین علی یزدی در اواخر زندگی در خانقاه عزلت شاه ولی تفت زندگی می‌کرد و در همان‌جا در سال ۸۵۸ چشم از جهان فروبست. وی را در مزارشرفیه کنار مسجد میرچماق یزد به خاک سپردند.