محمد توکلی طرقی

محمد توکلی طرقی متولد تهران و ساکن کانادا، از ایران شناسان و جامعه شناسان مطرح در عرصه بین‌المللی است.وی در سال ۱۹۸۰ مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم سیاسی و در سال ۱۹۸۱ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته تاریخ از دانشگاه آیوا دریافت کرد و در دسامبر ۱۹۸۸ با مدرک دکترا در رشته تاریخ از دانشگاه شیکاگو فارغ‌التحصیل شد. او از سال ۱۹۸۹ ابتدا به عنوان استادیار و سپس دانشیار، به تدریس در زمینه تاریخ و فرهنگ خاورمیانه، تمدن اسلامی، تاریخ معاصر کشورهای خاورمیانه (ایران)، انقلاب مشروطه ایران، انقلاب اسلامی ایران، اسلام و مدرنیته، ترکیه و ایران در قرن بیستم، فلسفه تاریخ، شرق‌شناسی و غرب‌شناسی در دانشگاه ایلینوی پرداخته است. وی استاد تاریخ و تمدن‌های خاور نزدیک و خاورمیانه در دانشگاه تورنتو و رئیس گروه مطالعات تاریخی دانشگاه تورنتو است. طرقی از سال ۲۰۰۲ سر دبیر مجله «مطالعات تطبیقی جنوب آسیا، آفریقا و خاورمیانه» در دانشگاه دوک و عضو هیئت تحریریه «مطالعات ایرانی است. وی علاوه بر زبان انگلیسی با زبان‌های عربی، آلمانی و اردو آشنایی دارد.
توکلی، برنده جایزه پژوهش‌های نو در سال ۱۹۹۲ شده و بورسیه کالج سنت آنتونی، دانشگاه آکسفورد (۱۹۹۸)، بورسیه مرکز مطالعات تاریخی دانشگاه جواهر لعل نهرو (دهلی نو، ۹۳–۱۹۹۲) و بورسیه دانشگاه هاروارد(۹۲–۱۹۹۱) را دریافت نموده است.

کتاب «تجدد بومی و بازاندیشی تاریخ» از او برای خوانندگان فارسی آشناست. او تحقیقات جالبی بر روی شرایط فرهنگی و اجتماعی ایران به هنگام ورود تجدد و در زمانه‌ای که «وبا» کشور را فراگرفته بود انجام داده است و کتاب «ایران آرایی» او که به زبان انگلیسی منتشر شده نیز روایتی خواندنی در نقد تاریخ‌نگاری شرق‌شناسانه ارائه کرده‌است. آ محمد توکلی طرقی در تاریخ‌نگاری خود رویکردی زبان شناسانه را در تلفیق با رویکرد اجتماعی و فرهنگی به کار برده است و نتیجه کار او نیز تصویری متفاوت از تاریخ معاصر ماست. او توضیح می‌دهد که چگونه «وبا» در ایران در گفتمان سیاسی و فکری و نحوه مواجهه ما با تجدد تأثیر گذاشته است.

او از مدیران سابق انجمن بین‌المللی ایران شناسی (۲۰۰۹–۲۰۱۰) و از اعضاء فعال این انجمن می‌باشند.