سید محمدعلی قاضی طباطبایی

(1293 - 1358 هـ.خ)

سید محمدعلی قاضی طباطبایی به سال ۱۲۹۲ هجری‌شمسی در تبریز به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی علوم دینی را از پدر و عموی خود فرا گرفت و در جریان قیام تبریز، توسط رضاخان همراه با پدر به تهران و مشهد تبعید شد. پس از مراجعت، به حوزه علمیه قم رفت و مدت ۱۰ سال تحصیلات دینی را در محضر مراجع بزرگ دنبال کرد و سپس راهی نجف‌اشرف شده، نزد علمای برجسته آن دیار تلمذ نمود و سرانجام در سال ۱۳۳۲ هجری‌شمسی به زادگاهش بازگشت. با اوج‌گیری انقلاب‌اسلامی در سال ۱۳۴۲ هجری‌شمسی، به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخت و بارها دستگیر، زندانی و تبعید گردید و پس از پیروزی انقلاب‌اسلامی، به نمایندگی امام خمینی(ره) در آذربایجان و امامت جمعه تبریز انتخاب شد و بعد از سال‌ها خدمت سرانجام در ۱۰ آبان ماه ۱۳۵۸ به‌دست عوامل گروهک فرقان ترور و به شهادت رسید و حکم اعدام ضاربین در تاریخ ۸/۱۱/۱۳۶۰ در محل برگزاری نماز جمعه تبریز به اجرا درآمد. به خاطر احساسات مردم، خبر رحلت ایشان را مخفی کرده و نزدیکان آیت‌اله، جنازه را شبانه به آرامستان بقائیه منتقل کرده و غریبانه غسل داده و کفن کردند. جریان شهادت را شبانه به اطلاع حضرت امام‌(ره) رسانده و راجع به محل دفن از ایشان سئوال کردند و ایشان دستور دادند پس از تشییع، در مسجد مقبره و در کنار اجدادش به‌خاک سپرده شود. روز جمعه جنازه آیت‌اله از محل اقامه نمازهای جمعه‌اش تشییع شد. هفته پیش نماز را او اقامه کرد اما این هفته برای جسد آرام و مجروح او نماز خوانده می‌شد. ازدحام جمعیت از میدان جهاد تا میدان ساعت بود و بیش از ۲میلیون نفر برای تشییع پیکر ایشان حاضر شده بودند. وی علاوه بر فعالیت‌های سیاسی، دارای تألیفات متعدد بود که از مهم‌ترین آنها می‌توان کتاب‌های زیر را برشمرد: تعلیقات بر کتاب الفردوس الاعلی، خاندان آل امیر عبدالوهاب، سفرنامه بافت، فصل الخطاب فی تحقیق اهل الکتاب، السعاده فی الاهتمام علی الزیاره، حدیقه الصالحین، و قضا در اسلام.