سید محمدحسین مدرس صادقی

(1265 - 1347 هـ.خ)

تحصیلات مقدماتی خویش را در اصفهان انجام داد و سپس به کار در یکی از تجارت خانه های اصفهان مشغول شد. او نزد برادرش میرزا عبدالله ثقه الاسلام نیز تحصیل نموده و خط نسخ را نیکو می نوشته و قرآن مجید را کتابت می نمود. وی همچنین شعر را نیکو می سرود و «مدرس» تخلص می کرد. از آثار او «دیوان اشعار» و «گلشن نجات» و «اسرار محبین» به طبع رسیده است. وی در زهد و تقوا و حُسن خلق ممتاز بود.