سلطان حسین تابنده گنابادی
(1293 - 1371 هـ.خ)
نویسنده و قطب سلسلهٔ نعمتاللهی سلطانعلیشاهی گنابادی
مشخصات:
نام واقعی:
سلطان حسین تابنده گنابادی
سایر نامها:
رضا علیشاه ثانی
تاریخ تولد:
1293/08/25 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
1371/06/18 خورشیدی (78 سالگی)
محل تولد:
بیدخت
جنسیت:
مرد
ژانر:
ادبیات فارسی و عربی, فقه
زندگینامه
وی پس از گذراندن دورهٔ رضاعت و صباوت، خواندن و نوشتن را نزد ملا خداداد خیبرگی فراگرفت. در ۷ سالگی به آموختن مقدمات ادبیات فارسی و عربی نزد پدر و استادان محلی مشغول شد. مقدمات عربی را ابتدا نزد محمدرضا نودهی مشهور به «ادیب» و سپس نزد محمداسماعیل ملقب به «رئیس العلما» عموی مادری خود تعلیم یافت. پس از آن به فراگیری معانی و بیان مشغول شد و از تعلیم جد مادری خویش ملقب به «صدرالعلما» استفاده کرد. در همین ایام رسالهٔ موجزهٔ التاریخ المختصر فی احوال المعصومین الاربعه عشر را تالیف کرد. دروس فقه و اصول و فلسفه و منطق و کتب مهم در این علوم مثل معالم الاصول و شرایع و شرح لمعه در فقه و اصول و شرح منظومه حکمت و منطق اثر ملاهادی سبزواری را نزد والد خود فرا گرفت. در شب جمعه ۱۳ شهریور ۱۳۰۹ به دست صالح علی شاه به وادی فقر وارد شد.
در سال ۱۳۱۰ به دستور والد خود برای تکمیل تحصیلات به اصفهان، که در آن ایام مجمع اساتید علوم عقلی و نقلی بود، مسافرت کرد. در اصفهان در مدرسه صدر ساکن شد و الاشارات و التنبیهات ابن سینا و قوانین الاصول میرزای قمی را نزد شیخ محمدحکیم خراسانی گنابادی، کتاب اسفار ملاصدرای شیرازی را نزد شیخ محمود مفید و شرح مکاسب را نزد حاج آقا رحیم ارباب و فرائد الاصول را نزد سید مرتضی خراسانی معروف به «جارچی» و کفایت الاصول را نزد سید محمد نجفآبادی و هیئت، ریاضیات، طب سنتی، علوم غریبه و فصوص الحکم را نزد اسدالله ایزدگشسب (درویش ناصر علی) فراگرفت.
در اصفهان موفق به اخذ اجازهٔ روایت از سید مهدی درچهای، حاج شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی و اجازهٔ اجتهاد و روایت از حاج سید محمد نجفآبادی اصفهانی شد علاوه بر آن در یکی از سفرهای خود به عتبات عالیات در نجف اشرف با محمدحسین کاشفالغطا ملاقات نموده و پس از مباحثه فقهی موفق به اخذ اجازهٔ اجتهاد و روایت از وی نیز گردید. اسفند ۱۳۱۶ با دختر «نورالحکما» ازدواج کرد و در سال ۱۳۲۱ بر حسب امر پدر همراه خانواده به بیدخت بازگشت. در تاریخ ۱۵ شعبان ۱۳۶۹ قمری از طرف «صالح علی شاه» قطب وقت سلسله، اجازه اقامه جماعت و تعلیم اوراد و اذکار لسانی برای وی صادر شد و در یازدهم ذیقعده ۱۳۶۹ فرمان دستگیری به لقب «رضا علی» نیز برای ایشان صادر شد. وی در تاریخ پنجشنبه ۶ مرداد ۱۳۴۵ که صالحعلیشاه درگذشت، طی فرمانی که در تاریخ ذیقعده ۱۳۷۹ هجری قمری توسط صالح علی شاه صادر شده بود به جانشینی او منصوب شد.
بیشتر
آخرین دیدگاهها