داریوش صبور

(1305 - 1391 هـ.خ)

وی پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه به دانشگاه راه یافت و در رشته‌ی دام‌پزشکی دکترا گرفت، سپس به دلیل علاقه‌اش به ادبیات و شعر مجدداً به تحصیل پرداخت و دکترای زبان و ادبیات فارسی را اخذ کرد. دکتر صبور افزون بر کار تخصصی‌اش، به تدریس در دانشگاه تهران نیز مشغول است. وی داستان می‌نویسد، شعر می‌گوید، در محافل ادبی تهران نیز فعالانه شرکت می‌کند و سرودهای خود را در محافل ارائه می‌کند. آثار پژوهشی، قلمی و ذوق شاعری او در کتاب‌هایی چند منتشر شده است.عناوین کتاب‌های دکترصبور به شرح زیر است: غدد پاراتیروئید و بیماری‌های آن؛ پنج پر (مجموعه داستان)؛ عریان (۱۰ داستان)؛ تالار آینه (۱۲ داستان)؛ صدف (زندگی‌نامه‌ی ۳۵ شاعر معاصر)؛ آفاق غزل فارسی؛ ذره‌ی خورشید عشق و عرفان و تجلی آن در شعر پارسی؛ رهاورد رهی؛ حدیث دل (به کمک زهرا ادیب)؛ بر کران بی‌کران؛ از کاروان حله؛ تدوین متون آموزش برنامه‌ای (با همکاری محمدحسین امیر تیموری)؛ پیر نیشابور.