آل پاچینو

(1940 م)

او در خانواده‌ای ایتالیایی‌تبار بزرگ شد و پس از جدایی والدینش در چهار سالگی، بیشتر دوران کودکی را با مادر و مادربزرگش گذراند. در نوجوانی به بازیگری علاقه‌مند شد و در ۱۷ سالگی مدرسه را ترک کرد تا رویای هنری‌اش را دنبال کند. او در استودیوی بازیگری هربرت برگهوف و سپس در استودیوی معروف اکتورز (Actors Studio) زیر نظر لی استراسبرگ آموزش دید. پاچینو سال‌ها در تئاتر فعالیت داشت و جوایزی هم کسب کرد، اما شهرت جهانی او با ایفای نقش مایکل کورلئونه در "پدرخوانده" (۱۹۷۲) فرانسیس فورد کاپولا آغاز شد. این نقش برای او اولین نامزدی اسکار را به ارمغان آورد. در دهه ۷۰، با بازی در فیلم‌های "سرپیکو"، "بعدازظهر سگی"، "پدرخوانده ۲" و "وحشت" به ستاره‌ای درخشان تبدیل شد. پس از دوره‌ای افول در دهه ۸۰، در دهه ۹۰ با فیلم‌هایی چون "بوی خوش زن"، "مخمصه" و "وکیل مدافع شیطان" به اوج بازگشت. در سال ۱۹۹۲، پس از هشت بار نامزدی، بالاخره برای فیلم "بوی خوش زن" جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. پاچینو هرگز ازدواج نکرد اما سه فرزند دارد. او همچنان از احترام‌برانگیزترین بازیگران تاریخ سینما به شمار می‌رود و به خاطر عمق بخشیدن به شخصیت‌ها، تمرکز شدید و انرژی خارق‌العاده در بازیگری شناخته می‌شود. او در طول پنج دهه فعالیت خود جوایز گوناگونی دریافت کرده‌است؛ از جمله یک جایزه اسکار، دو جایزه تونی و دو جایزه امی. این جایزه‌ها، پاچینو را به اندک بازیگرانی بدل می‌سازد که تاج سه‌گانه بازیگری را دریافت کرده‌اند. به او همچنین جوایزی چون یک عمر دستاورد هنری بنیاد فیلم آمریکا، سیسیل بی دمیل و نشان ملی هنر اعطا شده‌است.