آرزو مهبودی

(1364 هـ.خ)

در شهر گل و بلبل به دنیا آمدم . تابستان 1364 و مثل خیلی ها استعداد نوشتنم اول در انشاهای دبستان و دبیرستان خودش را نشان داد. اطرافیانم را کلافه می کردم بس که انشاهای بیست گرفته ام را دوباره و دهباره برایشان می خواندم! بعدترها فهمیدم که دنیای نوشتن خیلی گسترده تر از این حرف هاست و عطش نوشتن وجودم را گرفت. آنقدر که اولین کتابم " روزهای تلخ" (نشر لقا. قم )را سال1380 منتشر کردم یعنی در 16 سالگی ام و آنقدر این کار تجربه ی بی تجربه ای بود که یکی دو سال بعد دلم می خواست خودم را از خوانندگان و بینندگان این کتاب قایم کنم! اما حداقل روزهای تلخ این را به من یاد داد که هنوز اول راهم و دنیای نوشتن به گستردگی یک اقیانوس است که با یک شیرجه و چند متر شنا کردن نمی توانی به اعماقش برسی و در واقع فهمیدم که من اسماً می توانم یک نویسنده باشم اما عملا یک انشا نویس متوسط بیشتر نیستم اگر نتوانم حرفهای تازه ای در داستانم بزنم . بعد از آن سعی کردم بیشتر بنویسم و بیشتر از آن بخوانم. یاد گرفتم از نقد شدن نترسم و خرده گیری ها عصبانی ام نکند . حالا بهتر و با تجربه تر از گذشته شده ام( حداقل کسانی که روزهای تلخ را خوانده اند موافقند!) ولی می دانم که هنوز هم راه درازی در ÷یش دارم که موفق شدن در آن جز با تمرین مداوم و شاگردی کردن در کنار با تجربه ترها امکان ÷ذیر نمی شود