منوچهر مطیعی

(1304 - 1376 هـ.خ)

وی سال‌ها با مجلات ترقی، امید ایران، روشنفکر، تهران مصور، سپید و سیاه و همچنین آسیای جوان همکاری می‌کرد و با اسامی مستعار پرند، عقاب و م. تهرانی می‌نوشت. آخرین مجله ای که آثار بسیاری از او را به چاپ رساند زن روز بخصوص در دو دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ بود؛ و شهرت وی در همین بیست سال به اوج خود رسید. در خلال همین سال‌ها بود که برای رادیو ایران داستا شب و داستان‌های جمعه را می‌نوشت. از سناریوهایی که به رشت تحریر کشید چند تا به فیلم سینمایی تبدیل شد. در وصیت نامه اش به خواهرش ناهید مطیعی نوشته‌است که مجموعاً ۵۳۰ کتاب و نزدیک به ۷۰۰ عنوان بر سر دوراهی در مجله زن روز از او به چاپ رسیده. مهمترین کتاب‌هایش عبارتنداز: زندگی پیامبران، ترنک طلایی، مردی که عشق می‌خرید، دزدان خلیج فارس، شیرین بانو، شاهین طلایی، راز، خوابنامه، کلبه آنسوی رودخانه (که بعداً به صورت فیلم هم درآمد) و راسپوتین آخرین کتاب او به عنوان یعقوب لیث نیمه تمام ماند.