روی. ا. مدودف

(1925 م)

او یک برادر دوقلوی مثل خود به نام ژورس مدودف که زیست‌شناس است داشت که در سال ۲۰۱۸ درگذشت. از دیدگاه مارکسیستی، روی به دبیرکل سابق شوروی ژوزف استالین و به‌طور کلی استالینیسم در دوران اتحاد جماهیر شوروی انتقاد داشت. در اوایل دهه ۱۹۶۰ مدودف در انتشارات سامیزدات مشغول به کار بود. او از ماهیت غیرعلمی لیسنکوئیسم (یک کارزار سیاسی به رهبری تروفیم لیسنکو علیه ژنتیک و کشاورزی علم بنیان در اواسط قرن بیستم بود) انتقاد داشت. مدودف در سال ۱۹۶۹ پس از انتشار کتابش در خارج از کشور، «اجازه دهید تاریخ قضاوت کند»، از حزب کمونیست اخراج شد. این کتاب در زمانی که مبلغان رسمی شوروی در تلاش برای احیای موضع دبیرکلی سابق بودند، از ژوزف استالین و استالینیسم انتقاد کرد. «اجازه دهید تاریخ قضاوت کند» تفکر مخالفی را که در دهه ۱۹۶۰ در میان روشنفکران شوروی که به دنبال نسخه رفرمیستی سوسیالیسم مانند مدودف بودند، ظهور کرد. او همراه با آندره ساخاروف و دیگران، در سال ۱۹۷۰ در نامه‌ای سرگشاده به رهبری شوروی موضع خود را اعلام کردند. مدودف در کتابی که با برادر دوقلویش، ژورس، «پرسشی از جنون» نوشته شده‌است، تعهد غیرارادی ژورس را در روان‌پزشکی کالوگا شرح می‌دهد. واژه بیمارستان روان‌پزشکی (به سوء استفاده سیاسی از روان‌پزشکی در اتحاد جماهیر شوروی مراجعه کنید). ژورس، یک زیست‌شناس مخالف بود، او با اشاره به بیمارستان روان‌پزشکی در مورد دخالتش با سامیزدات که یک نشریه زیرزمینی است و کتابش به نام «ظهور و سقوط تروفیم لیسنکو» مورد بازجویی قرار گرفت. ژورس در دهه ۱۹۷۰ به بریتانیا تبعید شد. مدودف در سال ۱۹۸۹ پس از آنکه میخائیل گورباچف برنامه اصلاحات تدریجی سیاسی و اقتصادی خود پرسترویکا و گلاسنوست را آغاز کرد، دوباره به حزب کمونیست پیوست. او در کنگره نمایندگان خلق اتحاد جماهیر شوروی انتخاب شد و به عنوان عضو شورای عالی، در بدنه کاری دائمی کنگره، انتخاب شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، مدودف و ده‌ها تن از نمایندگان سابق کمونیست پارلمان‌های شوروی و روسیه، حزب سوسیالیست کارگران زحمتکش را تاسیس کردند و رئیس مشترک این حزب شدند