عبدالله نورانی

(1308 - 1390 هـ.خ)

او در سال ۱۳۴۷ش با تشویق و دعوت استاد شهید مرتضی مطهری به تهران آمد و از طریق وی به حسینیه ارشاد و برخی مراکز فرهنگی دیگر راه یافت و مشغول به کار شد. پژوهش در کنار استادان دانشگاه‌های تهران و آشنایی با روش‌های جدید نسخه‌پژوهی و پژوهش‌های مختلف، او را به کار تصحیح نسخه‌های خطی و پژوهش در این عرصه ترغیب کرد. ایشان از سال ۱۳۵۲ با تدریس صرف و نحو عربی و فارسی و مبانی تحقیق در علوم دینی و خداشناسی به‌عنوان استاد مدعو و حق‌التدریس با دانشکده ادبیات و علوم انسانی و دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران همکاری کرده است. وی از سال ۱۳۵۴ در دانشکده الهیات و معارف اسلامی به‌عنوان حق‌التدریس در دوره‌های لیسانس، فوق لیسانس و دکترا، موضوعات فلسفه، کلام، تاریخ مذاهب و سیره معصومین(ع)، تاریخ و تمدن اسلامی، متون فلسفی، فلسفه ملا صدرا، منطق قدیم و صرف و نحو عربی و شرح دیوان متنبی و کلیات فلسفه اسلامی را درس داده است. او پس از تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی در کمیته برنامه‌ریزی دانشکده الهیات و معارف اسلامی شرکت کرده و از طرف دانشگاه مامور به همکاری با مرکز نشر دانشگاهی برای بررسی، اظهار نظر و مشاوره درباره تدوین و نشر کتاب‌های فلسفه، فقه و حقوق و معارف اسلامی شده است. علاوه بر گروه فلسفه و فقه، با دیگر گروه‌های آن مرکز همکاری کرده است. نورانی از سال ۱۳۶۷ به‌طور رسمی با مرتبه دانشیاری با گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران همکاری کرده است. او پس از ۲۴ سال و هفت ماه سنوات قابل احتساب در تاریخ اول اردیبهشت ۷۹ با مرتبه دانشیاری از همین دانشگاه بازنشسته شده است. آثار متعددی از او منتشر شده و به دلیل همین فعالیت‌ها از وی به‌عنوان خادم کتاب، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تقدیر شد