کارسون مک کولرز

(1917 م)

در ۱۷ سالگی برای ادمهٔ تحصیلات به نیویورک رفت. دو روز بعد از اقامتش در نیویورک پول شهریه خود و هم اتاقی‌اش را گم کرد و از رفتن به دانشگاه کلمبیا بازماند و به کار در معاملات ملکی روی آورد. اولین داستان کارسون به نام پسرک نابغه در مجلهٔ استوری چاپ شد. او در بیست سالگی در ۱۹۳۷ با ریوز مک‌کولرز که داستان‌نویسی شکست‌خورده و الکلی بود ازدواج کرد. پس از ازدواج با ریوز به کارولینای شمالی رفتند و مدتی در آنجا زندگی کردند. در ۱۹۴۰ از همسرش جدا شد و به قصد زندگی با جرج دیویس سردبیر مجلهٔ هاپرز بازار به نیویورک بازگشت. چند سال بعد به پاریس رفت و مدتی در پاریس زندگی کرد به آمریکا بازگشت و در ۱۹۴۵ مجدداً با ریوز ازدواج کرد. در ۱۹۴۸ در اوج افسردگی خودکشی کرد اما زنده ماند. او و شوهرش ریوز هر دو الکلی بودند و هر دو روابطی با همجنس‌های خود داشتند سرانجام در سفر مشترک‌شان به پاریس ریوز طرح خودکشی مشترکشان را به میان می‌کشد کارسون سراسیمه هتل را ترک می‌کند و به آمریکا بازمی‌گردد ریوز با خورد قرص خواب‌آور دست به خودکشی می‌زند و می‌میرد.