سروپالی راداکریشنان

(1888 - 1975 م)

او از ۱۴ مه ۱۹۶۲ تا ۱۳ مه ۱۹۶۷ رئیس‌جمهور هند بود. راداکریشنان در دانشگاه میسور بر کرسی استادی نشست و سپس کرسی فوق‌العاده‌ معتبر جورج پنجم در رشتۀ فلسفۀ دانشگاه کلکته را تصاحب کرد. در ۱۹۲۶ دعوت شد که در کالج هریس منچستر، واقع در آکسفورد، مجموعه سخنرانی‌هایی ایراد کند؛ این سخنرانی‌ها توجه فیلسوفان و دانشگاهیان انگلیس را به‌خود جلب کرد. راداکریشنان روشنفکر هندی‌ پیشگامی بود که دربارۀ تمدن هند و فلسفۀ هندی مطالب بسیار نوشت، دیدگاه علمی و در عین حال به‌شدت ملی‌گرایانه‌ای را مطرح کرد، سیاست‌های بریتانیا در هند را بی‌باکانه به باد انتقاد گرفت و با رهبران جنبش ملی‌گرای هند، ازجمله مهاتما گاندی و جواهر لعل نهرو، ارتباط نزدیکی برقرار کرد. مشارکت مستقیم‌تر راداکریشنان در سیاست با برگماری او به مقام سفیری هند در مسکو در ۱۹۴۹ آغاز شد. در ۱۹۵۷ به معاونت ریاست جمهوری هند و در ۱۹۶۲ به ریاست جمهوری انتخاب شد و این مقام را تا ۱۹۶۷ در اختیار داشت. راداکریشنان مطالب بسیاری دربارۀ فلسفۀ هند انتشار داد.