جورج الیوت

(1819 - 1880 هـ.خ)

ماری آن اوانز نام مستعار مردانه جورج الیوت را برای خود انتخاب کرد تا اطمینان یابد آثارش مورد توجه جدی مخاطبان قرار می‌گیرند. اگرچه نویسندگان زن در آن زمان آزادانه نام اصلی‌شان را در آثار خود می‌نوشتند، اما او نمی‌خواست صرفاً یک نویسنده داستان‌های عاشقانه باشد. در سال ۱۸۶۴ «آموس بورتون»، اولین قسمت از سری داستان‌های «صحنه‌های زندگی روحانی»، را در مجله «بلک‌وود» منتشر کرد. اولین رمان کاملش در سال ۱۸۵۹ به‌نام «آدام بید» به‌چاپ رسید که مورد استقبال فراوان و البته کنجکاوی مردم قرار گرفت. بعد از موفقیت رمان «آدام بید» تا ۱۵ سال بعد از آن به نوشتن رمان‌های محبوب ادامه داد. در همان سال رمان «آسیاب رودخانه فلاس» را نوشت و آن را به شریک زندگی اش «جورج هنری لیوس» تقدیم کرد. آخرین رمان جورج الیوت در سال ۱۸۷۳ به نام «دانیل دروندا» منتشر شد. معروف‌ترین رمان الیوت «میدل‌مارچ» (۱۸۷۱–۱۸۷۲) است که نقطه عطفی در تاریخ رمان محسوب می‌شود. بعد از «جین آستین»، هیچ نویسنده‌ای به‌اندازه الیوت در آثارش صریحاً به بیان مشکلات اجتماعی و انتقادهای سیاسی نپرداخت. رمان‌های «افسانه جوبال» و «فلیکس هالت افراطی» منحصراً آثار سیاسی او هستند. این نویسنده در عرصه تاریخ نیز دست به‌قلم بود و رمان تاریخی «رومولا» را نوشت که در آن فلورانس قرن پانزدهم را به‌تصویر کشیده‌است. الیوت اگرچه به‌لحاظ فروش کتاب‌هایش چندان موفق نبود، اما هنوز هم از لحاظ سبک نوشتاری مورد احترام ادبیات‌دوستان است. او هفت رمان و ۱۱ کتاب شعر از خود به‌جا گذاشته‌است.