رحمان هاتفی

(1320 - 1362 هـ.خ)

رحمان هاتفی روزنامه‌نگار چپ‌گرا، فعال سیاسی اهل ایران، سردبیر روزنامهٔ کیهان در آستانهٔ انقلاب بهمن ۱۳۵۷، سردبیر نامهٔ مردم و عضو حزب توده ایران بود. پس از ترور هوشنگ تیزابی به دست ساواک، نشریه «بسوی حزب» برای دوران کوتاهی با همت رحمان هاتفی که از نوجوانی با دکتر تیزابی دوست و تا حدود زیادی با او همفکر بود منتشر شد و سپس نشریه «نوید» جانشین آن شد و «سازمان نوید» به عنوان سازمان داخل کشور حزب توده ایران در آن دوران، به رهبری رحمان هاتفی شکل گرفت. ی برای اولین‌بار در سال ۱۳۴۵ دستگیر شد و مدت یک سال را در زندان قزل قلعه گذراند. او بار دیگر در سال ۱۳۵۰ دستگیر شد و سال بعد آزاد گردید. در سال ۱۳۵۲ هاتفی به حزب تودهٔ ایران پیوست و گروه آذرخش (یک گروه مخفی وابسته به این حزب) را ایجاد کرد. یکی دیگر از فعالیت‌های حزبی و روزنامه‌نگاری وی، همکاری با رادیو پیک ایران (رادیوی حزب تودهٔ ایران که از آلمان شرقی و سپس از بلغارستان پخش می‌شد) و نیز بنیان‌گذاری نشریه «نوید» بود که از سال ۱۳۵۶ در ایران منتشر می‌شد و از نشریات حزب تودهٔ ایران محسوب می‌شد. در بهمن ۱۳۵۷ اکثر تیترهای کیهان کار او بود از جمله تیتر معروف مربوط به سلام نظامی جمعی از همافران نیروی هوائی شاهنشاهی ایران در مدرسهٔ علوی در مقابل روح‌الله خمینی که به گفتهٔ تیمسار عباس قره‌باغی - رئیس ستاد ارتش آن زمان - این تیتر کمر حکومت شاهنشاهی را شکست. پس از درج این تیتر تیمسار قره‌باغی از کیهان خواست که یا در شمارهٔ بعد آن را تکذیب کند یا در انتظار توقیف روزنامه باشد. هاتفی در مقابل تصمیم گرفت که از روح‌الله خمینی دربارهٔ این واقعه تاییدیه بگیرد. در شمارهٔ بعد کیهان این تاییدیه را به‌چاپ رساند. این تیتر کیهان در واقع شروع کنندهٔ سلسله حوادثی بود که به قیام همافران نیروی هوائی و سقوط رژیم در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ انجامید. او در تصفیه‌هایی که چند ماه پس از انقلاب در بهار ۱۳۵۸ در روزنامه کیهان صورت گرفت، از کار برکنار شد.