نیل سایمون

(1927 - 2018 م)

او یکی از سرشناس‌ترین نمایشنامه‌نویسان جهان و نیز تاریخ برادوی بود. با وجود شهرت سایمون به‌عنوان کمدی‌نویس، در برخی از نمایشنامه‌هایش، به‌ویژه «سه‌گانه اوژن» و «پسران آفتاب» به تجارب آمریکاییان یهودی‌تبار در قرن بیستم نیز پرداخته‌است. سایمون در سال ۱۹۹۱، جایزه پولیتزر را برای نمایشنامه «گم‌شده در یانکر» دریافت کرد. بیشتر از هر نمایشنامه‌نویس آمریکایی دیگری آثار پرتماشاگر و پرفروش نوشته و همچنین رکورد بیشترین تعداد اجرای صحنه‌ای نمایشنامه‌های یک نویسنده در تالارهای آمریکا از آن او بوده است. سایمون در سال‌های حیاتش شهرت و موفقیتی کم‌نظیر به دست آورد و تنها نمایشنامه‌نویسی به شمار می‌رود که نامش در زمان حیاتش بر یک تالار تئاتر در برادوی گذاشته شد. نیل سایمون در مقام موفق‌ترین نمایشنامه‌نویس تجاری تاریخ آمریکا هم در کیفیت و هم در کمیت، توانست مسائل جدی زندگی روزمره را به‌شیوه‌ای هنرمندانه در قالب کمدی به خوانندگان و تماشاگران نمایشنامه‌هایش ارائه کند و از این طریق جایگاه اجتماعی تازه‌ای به کمدی بخشد. سایمون در کمدی‌هایش به‌جای رویارویی با جامعه به‌شیوه‌ای سیاسی، تمایل دارد صرفاً انسان‌ها را همان‌گونه که هستند به نمایش بگذارد؛ با نقاط ضعف و غرابت‌ها و رفتارهای بی‌معنایشان. از نمایشنامه‌های نیل سایمون می‌توان به «عاقبت عشاق سینه‌چاک»، «پسران آفتاب»، «پابرهنه در پارک»، «پزشک نازنین» و «اتاقی در هتل کالیفرنیا» اشاره کرد.