کالین وارد

(1924 - 2010 م)

او بین سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۰، سردبیری روزنامه ی آنارشیستی فریدم را به عهده داشت. در ۱۹۶۱، ماهنامه آنارشیستس با نام آنارشی را پایه گذاری کرد و تا سال ۱۹۷۰ سردبیر آن مجله بود. کالین وارد زمانی که در ارتش بریتانیا در زمان جنگ جهانی دوم خدمت می کرد، به آنارشیسم روی آورد. او که مشترک نشریه ی آنارشیستی گزارش جنگ بود، در ۱۹۴۵، از محل خدمت خود به لندن فراخوانده شد تا در دادگاه سردبیران نشریه شهادت دهد، آنها متهم بودند با چاپ مقاله ای سربازان را به ترک انجام وظیفه تشویق کرده اند. کالین وارد در دادگاه به شدت علیه این اتهام صحبت کرد، گرچه سرانجام، نویسندگان به حبس محکوم شدند. او در سالهای دهه پنجاه با جدیت به فعالیتهای آنارشیستی پرداخت. در ۱۹۷۱ به مقام کارشناس آموزشی انجمن برنامه ریزی های شهری-استانی بریتانیا برگزیده شد. وی آثار بسیاری در حوزه های آموزش، معماری، و برنامه ریزی شهری تالیف کرده است. مهم ترین اثر او به نام کودکان در شهر (۱۹۷۸) درباره ی کودکان خیابانی است. از دیگر آثار او می توان به آنارشی در عمل (۱۹۷۳) و مسکن؛ رویکردی آنارشیستی (۱۹۷۶) اشاره کرد. عقاید آنارشیستی وارد مبتنی بر این نظریه است که تمامی اشکال سازمان های اجتماعی سلطه جو و قدرت گرا باید از میان بروند و جای آنها را سازمان هایی خودگردان و غیر سلسله مراتبی بگیرند. در سال ۲۰۰۱، دانشگاه آنجلیا راسکین به آقای کالین وارد دکترای افتخاری اعطا کرد.