سید عبدالحجه بلاغی

(1274 - 1355 هـ.خ)

وی از هشت تن از علما، از جمله محمدتقی خوانساری، شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء، آقابزرگ طهرانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. حجهالتفاسیر و بلاغ الاکسیر، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود. او از محضر پدرش و دیگر بزرگان و علمای نائین و اصفهان بهره برد و در سال ۱۳۶۳ق به کسب اجازه روایتی از شیخ آقا بزرگ تهرانی نائل شد. از تفسیر او پیداست که در تاریخ، علوم جدید و تورات و انجیل، اطلاعات خوبی داشته است.