ابوالمعالی محمد بن نعمت علوی فقیه بلخی

اَبوالْمَعالی، محمد بن نعمت بن عبیدالله (تولد پس از ۴۸۵ق/۱۹۹۲م)، فقیه و نویسنده کتاب بیان الادیان می‌باشد. ز سلسله نسب ابوالمعالی که در آغاز کتاب آمده، معلوم می‌شود که او علوی و از خاندانی است که نسب ایشان به حسین اصغر فرزند امام علی بن حسین (علیه‌السلام) می رسد. مطابق این سلسله نسب، وی از اعقاب عبیدالله اعرج و فرزندش جعفر الحجه ، از سادات مشهور سده دوم قمری، بوده است. حسین فرزند جعفر الحجه که از اجداد ابوالمعالی است، در ۲۴۱ قمری به بلخ آمد و در آن‌جا سکنی گزید و اعقاب او در این شهر از فرمانروایان و نقباء و بزرگان این شهر محسوب می‌شدند. از برخی منابع چنین برمی آید که ابوالمعالی نیز در بلخ می‌زیسته است.