احمد طاهری عراقی

(1322 - 1370 هـ.خ)

در سال ۱۳۴۲ در رشته زبان و ادبیات فارسی درجه لیسانس از دانشگاه تهران گرفت و از استادانی چون شادروان جلال الدین همایی بهره برد. از سال ۴۴ تا ۴۸ در بنیاد فرهنگ ایران به پژوهش اشتغال داشت و از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۵ در مرکز خدمات کتابداری به تحقیقات علمی کتابداری به ویژه در زمینه گسترش و تکمیل طرحهای رده بندی جهانی از جمله رده بندی دهدهی، دیویی و رده بندی کتابخانه کنگره معروف به LC پرداخت. رساله دکتری او در زمینه ملل و نحل اسلامی زیر عنوان "زندقه در اوایل دوره عباسی با تاکید خاص بر شعرا" بود. وی در سال ۱۳۶۲ به ایران بازگشت. از سال ۱۳۶۳ همکاری او با بنیاد دایره المعارف اسلامی آغاز شد و در این مدت به عضویت هیأت امنا و معاونت علمی دانشنامه جهان اسلام نائل آمد. استاد فقید طاهری نخستین دفتر دایره المعارف را زیرعنوان دانشنامه جهان اسلام با همکاری جمعی از صاحبنظران و محققان انتشار داد. همچنین سردبیری مجله تحقیقات اسلامی که از دیگر آثار همین بنیاد است با او بود. همزمان با فعالیت در بنیاد دایره المعارف به تدریس مرجع شناسی در دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد در گروه کتابداری دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران و نیز تدریس رشته های مختلف معارف اسلامی در دانشکده الهیات اشتغال داشت. عبدالحسین آذرنگ که از همکاران اولیه بنیاد در زمان حضور مرحوم طاهری عراقی بوده است، در توصیف ویژگیهای علمی وی می گوید: مرحوم طاهری در چهار شاخه تبحر چشمگیری داشت، ۱- مأخذ شناسی و مطالعات ایرانی و اسلامی ، ۲- ادبیات عرب، ۳- ادب فارسی، ۴-تصوف و عرفان از جمله آثار ارزشمند طاهری عراقی، تصحیح کتاب قدسیه ( کلمات بهاء الدین نقشبند) از خواجه محمد بن محمد پارسای بخارایی است که در سال ۱۳۵۴ توسط انتشارات طهوری منتشر شده است.